"BARAQ" Laypanlanı Seyit
Laypanlanı Seyit belgili jurnalist, cazıwçu bolğandı.
Sılpağarlanı cigit Dommayçını ulanı, Sıl-
lağağarlanı Deboşnu caşı ötgür Baraq, Üç-
keken özen başında Qamişli-Qol qışlıqda,
qoşda malçı bolub turğan cerinde, atasını bir
hını sözüne açıwlanıb, atın cerleb, camçısın,
başlığın, macal kiyimin qablab, özenni enişge
sarqıb ketgendi. Ala ata-babalarından oğuna da
awur söznü költürürge ürenmegen adamla bolğandıla,
atasını uçhara sözü aña qatı tiygendi. Költü-
ralmağanında ua, atasına qayırılmağandı da,
köz tuwrasından qorağandı. Baraq süegi-sanı
urub ösgen, işde çınıqğan, küçü, qarıuw ce-
tişgen tawkel ulan bolğandı.
Ketgeni bla, uzaq curtlağa atlanmağandı.
Gum ayağında Abukları-baylanı elge tüşgendi. An-
da ua Qaraçaydaça tül elni iesi Abukları, cer,
rıshı baylıq da alanıqı, elçile da alanı cal-
çıları. Baraq da Abuklağa calğa caraşhan-
dı. Cılqılarından bir acir ülüşnü küterge
deb, çegem ortaqğa kelişgendi: beş cılnı ayı-
rılmay küterikdi, ol zamannı içinde cılqıdan
qorağanın, çarpığanın Abukları bla arada teñ
eterikdi, bolcalı cetgen kün a, beş cılda ös-
dürgen cılqısını carımın kesine alıb, mal
iesi kişi bolub, üyüne, qoşuna qaytarıqdı.
Kelişgenleri alay bolğandı.
Baraq sabiy Baraq, caş Baraq atasın-
dan öbkeleb ketgen caş adam, baylağa calçı bo-
lub, cılqını ızından beş cılğa qathandı.
Cay aylada Gum özenni sol canı caylıqlada,
qış aylada Aqla-künbetleni qawdanında cıl-
qı kütüb, keçesi, künü at belinde aylanñandı.
Şıntahıdan, cün halıdan soğulğan kiyimle-
ri sanların aşab, qamçisini uçu bla sırtın qa-
şıy, gözetde suwuq keçeleri cıl teñli körünüb,
tañı ceñil atarğa unamay, culduzlu çuwaq
uzun keçelede Cetegeyli ceti culduz, carıq
Çolpan tañnı saqlathan belgileri bolub, keb ayın
aşırğandı. Cüregin çapırğan quwançı da bol-
mak caşağandı.
Cılqıçını işi tınç tüldü, artıqsız da
allay tatıwsuz adamnı qoluna tüşgen cılqı-
çıkı burnundan qanı ketgenñe cetiwçendi.
Alay bolsa da, Baraq tözgendi Alawganña
qatın bolma, bolsañ çıdamlı bol degen nart söz
bardı. Baraqğa saw ömürça körüñen awur, uzun
beş cıl tawusulgandıla, ketgendile. Beş cıl-
da artıq da bek çınıqğan, emilik üretiwde, ci-
gitlikde kişige al bermegen caş, awur sagüncünü
üsünden bırğağança, sak kergendi, oh deb erkin so-
luğandı. Ihı, bu zorluqdan qutuldum deb, quw-
anç tıbırlı bolğandı. Beş cılnı uzağına mülk
kesi Abuklanı qutsuz Biyaslandan sınağan, körgen
azabı, çekgen sınığı, ıylığı esine tüşüb, bur-
nuna buz tüyümçek bolub, artıq da awur tiygendi-
le. Caş cürekge beş cılda az açıw cıyılmağandı.
Beş cılda bir acir ülüşdei tolu cılqı
ösdürgendi. Anı eki üleşib, carımın tawla taba
aydar künü tüşgeninde caşha qanat bitgendi.
Taylıqdan da qolunda ösgen beşli aqtuyaq
acir bla cügen, cer bilmegen, cılqı anası
bolluq bir baytalğa közü artıq bek qarağandı.
Qarab, qaramlarından közüñ toymazça, kögürçün
betli, cıltırawuq tüklü, balıq siñirli qo-
yanqulaq hagokla aladan asıl tuqumlu cıl-
qı qurarğa bolluqdu. Baraq ala kesime tüşse-
le, nasıbım tutarıq edi, deb kesine aşhılıq co-
ralab turğandı. Ol közüwde mülk iesi Biyaslan da
ol asıwlu cılqını eki bölünürün költüralmay,
alaylay qaldırığa ne madar eterge bilmey cü-
rügendi. Bir kün cılqını üleşiw söznü başlar-
ğa deb kelgen Baraqnı körgeninde:
-Endi bu cılqını eki bölüb, carımın sü-
rüb ketemidi? deb sorğandı adamlarına.
Alayğa uşaydı, degendile qatındağıla.
Sawbitgen Baraq, macal kiyimin üsüne kiyib,
görohun canına tağıb, uzaq colowçuluqğa
quralgan tawluça hazırlanıb kelgendi. Qatı qol
tutub salamlaşhandı. Carıq Baraq, sabiylik-
den çıqğan, caşlıqdan a alqın çığalmagan Baraq.
Bolcalım cetdi, Biyaslan-mubarek, de-
gendi Baraq, mülk iesi kişini allına süelib,
cılqını üleşib, haqımı çığarsañ, men da
carlı üyüme qayta barır edim. Qalğan rıshın-
nı saw-esen cürüt, keb hayır kör.
Rıshısı köbnü, şaytanı da keb dewçendile,
Malköz Biyaslan işlediñ, qıynaldıñ, kütgen
cılqıñı eki böl da, carımın ışır da bar
deb, qoyalmağandı.
Qalay üleşsek tabha sanaysa? deb sorğan-
dı Baraqğa. Baraq tüzlüknü izlegendi, közü qa-
rağan acir bla baytalnı bir ülüşge tüşürsele,
ülüşle teñ bolmazça körgendi da alanı ekisin eki
ülüşge tüşüreyik, qalğanların a baytalın bay-
talça, alaşasın alaşaça eki böleyik degendi. Baraq
carathan eki at Biyaslannı közüne da ilinib bol-
ğandıla. Alanı qoldan ıçhındırırğa, madar
tabıb, unarıq tüldü. Ol atladan tuwğan tölü
Abuklanı cılqıladan oñlu bolluqdu, qazaq
askerlege atla alğanla, alanı tabıb, Biyaslannı at-
larına tursunnuq tüldüle. Palah andadı. Biyaslan-
nı bashan qayğı oldu, bügünü üçün tül, tambla-
nı sağışın etedi, alğaraqğa qaray bilgen obur
kişidi.
Biyaslan, Baraqnı sözüne sağış etib, biraznı
turğandı.
Calçını nasıbı baynıqıça bolsa, aña
calçı deb nek aytıladı? degendi ol ahırında
onowun etib. Baraq menden nasıblı ese, menñe
calçı bolub, beş cılnı ayaq tübümde nek cü-
rüdü? Baytal bla acirni bir-birinden ayırma-
ğız. Bir ülüşde qoüğuz da çöb atayıq.
Baraq asırı oğuramasa da, nasıbıma köre tü-
şer degendi da, cılqını Biyaslan aythança üleşdirgendi.
keb bolmawçandıla, özge bir-birde tübeb da qalıw-
çandıla. Alay tül esema, calçı Baraqnı pası-
bı tuthandı: suw betli asıl tuqumlu acir bla
226
cügen bilmegen tuw baytal Baraqğa tüşgendile!
Baraqnı caş cüregi beş cılnı içinde quw-
ançdan birinçi kere tolğandı, közü, qaşı carı-
ğandıla. Biyaslannı beti ua cawarğa basınñan
iñirça qaralğandı. Ay-medet, cılqını erke-
çi mıña ketibmi qaldı? Tıyar üçün ne madar et-
sin adam?deb, qara sağışha kirgendi. Sora Ba-
raqğa aylanıb:
Qıyınıña razı bol, Baraq. Mal iesi kişi
bol, cılqıñı da saw cürüt, hayırın tab. Qo-
lubuzda turğan cıllarıñda senñe haramlıq bil-
megenbiz, cetdiralmağan esek ne bileyim ansı, in-
ciwsüz eterge küreşgenbiz. Sen da hata kördüñ
bolmaz, cılqı quradıñ, birewge calınmay
caşarça hıysabıñ bardı. Endi baş tutallıqsa.
Alay a, sağış et entda, aşhı ulan. Beş cılnı
entda bizde qalsañ uşata edik. Ösdür biyağı
cılqıñı, beş cıl haznamıdı, qarab-qara-
ğınçı cetib qalır, degendi. Beş cılda çek-
gen ıylığı da Baraqğa bek awur cükdü. Zawuq
etdirib caşathanña tergeb tura köreme deb kelgendi caşnı kölüne.
Bolcalı cetgeninde suw çelekni eşikden
uzathança etib ketmeyim, gözetge bügeçe da çığayım,
degendi Baraq Biyaslanña cuwabha. Ertden-
blasında ua columa atlannıqma. Abuk ulu Biyas-
lan, endi sen bol menñe cılqı calçı. Uşata
eseñ. Tambla oğuna acir ülüşnü allıña qı-
stayım..
Baraq çörçeklik etgendi, alay aytmasa kerekedi:
anı bla kişige da cuq qoşallıq tül edi, Ba-
raqnı sözleri, talay adam tıñılab turğanlay ay-
tılğan samarqaw sözle ullu küçü, baylığı bol-
ğan Abuk ulu Biyaslanña mardasız awur tiygendile.
Ol kesinden töben adamnı alay qayırılğanına
arı deri coluqmağan edi. Biyaslanña betsinñen-
le, caşnı sözün költüralmay, dawur açarğa umut
etgendile, alay a sawutu-sabası caraşhan şatık
caşha andan arı qatılmağandıla. Biyaslan da
adamlanı allında calçısı bla dawur başlarğa
tartınñandı.
Qayğırmaz, caş adam -çörçek söz aytdı deb,
kereksiz guruşha bolmağız,deb qulaqlamağan-
ça eterge küreşgendi.
Baraq, kündüzünde qalqımay qalıb, beş-
cıllıq cügünden artılğanına cüregi da
tınçlıqlı bolub, cılqı gözetini ahır keçesine
çıqğandı. Kölü hoşluqğa, duniyası zawuq kö-
rünüb, qayğısın üsünden atıb, ay carıq, çuw-
aq keçe, cılqını özen içine aylandırıb, at ce-
rin başına salıb, camçısına çırmalıb tayanñan-
dı. Sağış ete, andan arı caşawuna aşhı oümla
biçe, talaynı turğandı. Eslemey, teren qalqıb
qalğandı.
Tañ alası bla ilgenib uyanıb qarasa, cılqı
alaydan qorab tura. Ne eterik edi izley cayıl-
gandı. İgi oğuna uzayıb tabhandı cılqı, sü-
rülmese, ürenñen cerinden allay birge tizilib kete-
rik tül edi. Cüregi qorquw etib, minñen atın
tütünletib cetse, cılqı bağası kök acir
bla asıl baytalnı boünları tartılıb tura! Abuk-
ları alanı menñe ıçhındırmazlıq edile. Bile-
em, bılay eterle deb a aqılıma kelmegendi. Mañı-
lay terime alğan halal haqımı menñe qızğan-
dıla. Beş cılnı qanımı emib turğanları köl-
lerine cetmedi-şoydu. Sanımı tüyüb tabhan rıshı
kesegime zarlandıla deb ullu carsığandı,
ullu da açıwlanñandı. Ertdenblasında atılıb ce-
tib, Abuklağa haparın aythandı. Alay a sözün ki-
şi da qulaqğa almağandı. Kesiñ gözetde tur-
ğanlay, cügen bilmegen emilik, esirik atlanı ar-
qanlab, boünların tarta kim aylannıqdı. Başıñ
qısıb söleşmey eseñ deb, hılikge etib qoyğandıla.
Baraq, tüzün tabarğa, kertisin açıqlarğa
deb, küreşib başlağandı. Alay a sözün ötdüralma-
ğandı, mazallı qralnı sañıraw zakonu caqlaw-
çu bay Abukları çalışdırğan tüyümçekni teşal-
mağandı. Tarıqğan, aythan cerlerinde, Abukla-
ğa bolmasa, aña kişi da qulaq tikmegendi. Beş-
cıllıq qıyınına tabhan calın tawusurğa
cetib, tüzlügün añılatalmay, Qamişli-Qol-
ğa atasını qoşuna qaytıb ketgendi.
Ol zamanlada tawlula tüzlüklerin añılatalma-
sala, köbgen cürekleni söñdürür üçün, tayaqğa-
qazıqğa, bıçaqğa-sawutha uzalıb turğandı -
la. Ahırında ua tersge sanalıb qalıwçula da
ala bolub turğandıla.
Aradan cıl ötgendi.
Bir keçe Abuklanı acirleri Qabartığa,
Qaraçayğa, honşu qazaq stanselege belgili toru
acir bla kök acir Gum ayağında at orundan co-
ğalıb ketgendile. Terslikni költüralmağan, zor-
luqnu keçalmağan Baraq acirleni qorathandı.
Tarta barıb, birin bir carı aşırğandı, ekinçi-
ni da Tawartına satıb cibergendi. Kerti küreşni
tabıça qalay bardırırğa kereklisinden haparlı
bolalmasa da, kişi söz aytalmay turğan oñlu bay-
lağa öşün salğandı. Alay a qarañı calçı
caş, calçısını calın zarlanıb, camağatha
belgili terslik etib, siñdirib qoyğan bayğa dert
qaytarırğa acirlerin qorathandan başha amal
tabalmağandı, zawallı.
Bayğa dertin qaytarğanña sanab, cüregin
basıb, üydegi qurarğa kirişgendi. Hubiylanı Hu-
sinni qızı Zalihannı alğandı da üydegili bolub
caraşhandı. Alay a tınçlıqlı caşarğa buü-
rulmağandı. Abukları ızından tüşgendile da za-
konña tarthandıla.
Baraq, keçe otowğa kelse, kündüz tışında ayla-
na, köz tuwradan canlay, qamasın, tapançasın ca-
nından tüşürmegenley, şkogun cerlegenley, talay
zamannı keçinñendi. Elçi camağat körüb, bilib
turğanlıqğa, anı tutub, patçahnı qulluqçula-
rına berirge kişi unamağandı. Camağatda bir
adam da allay qara iş eterge izlemegendi. Qulluq-
çula sawutlanıb cürügen batır caşnı baylab
alırğa ua keslerine bazmağandıla.
Ol közüwde, ne ese da bir ullu hata etib, anı üçün
katorgağa südlenib, Batalpaşikskede tutulub tur-
ğan eki dağıstanlı bolğandı. Otdelden pristav,
alanı da birgesine alıb, Taşköpürden Qaramırza-
lanı Batoqa deb birewlenni kesine nöger etib, Ba-
raqnı tutarğa Uçkulanña kelgendi. Baraqnı
pravlenñe çaqırıb, muhur cibergendile. (Ol za-
manlada, qağıtha pravlenni muhurun urub, povest-
ka ornuna anı eltib qoyğandıla).
Tüzlügüne bazğai Baraq, cüregi hoş bolmasa
da, qorqdu deb aytdırmaz üçün, pravlenñe star-
şinağa barğandı. Ötüb tebregeninde, pravlenni
allında uwaq-tüek sata aylanñan adamlağa uşaş
ekewlenni eslegendi. Sawbitgen torsuq adamla. Qa-
ramırza ulu Batoqa da ala bla bulcuna turğanın
körgendi. Baraq, alağa asırı es bölmey, qatları
bla ozub başlağanlay, süelgen ekewlen erlay ser-
meb tuthandıla: biri oñ qoluna qadalğandı,
ekinçisi da belinden buwğandı. Baraq, olsağatlay,
qolun tartıb ıçhındırıb, sermegeni bla, birin ke-
sinden bırğab, cerge qablağandı. Ekinçisi
qayğılı bolub, aña burulğanlay, Qaramırza
ulu Batoqa, Baraqnı közlerine qum quüb, cun-
çutub, qarmab qoyğandı.
Baraqnı qollarına buğow kiydirgendile.
Baraqnı baylab, zığırlı qırdışha soylan-
dırğandıla. Tüzlük tabalmay küreşgen cigitni,
hıylalıq bla keltirib, közlerin uwuç qum bla
qarmab, qarıwsuz etib, duşmanlanı qoluna ber-
gen Qaramırzalanı qarabet Batoqa bolğandı.
Anı üçün aña altın medal berilgendi.
Sibirge katorgağa aşırlıqbız deb, Baraqnı
elinden qorathandıla. Pristavnı rezidentsiyasına
eltgen haparları çıqğandı. Andan arı ne bolğan
eseda kişi tıñılı zat tabalmağandı. Sabiy Ba-
raq, caş Baraq, carıq duniyadan tas Baraq
andan arı ne türlü da haparı eşitilmey, cuqla-
nıb qalğandı.
Üydegisinde tıñılı caşaw sınamağan, qız
türsünün atmağan caş Zalihan, atasın tanıma-
ğanlay qalğan qağanak sabiyi Ünüs, Barak-
nı ızından cılay köz cawların tawushan atası
bla anası, zamansız coyuğalğan, zorluq cuthan
cigit ulannı ızından tarala qalğandıla.